Thailand:
Blijf op de hoogte en volg Gaby
26 Juli 2012 | Thailand, Bangkok
Lieve allemaal,
Dit keer een berichtje uit Thailand! Ik ben daar op reis met m'n ouders en broertje. Dit is de eerste keer Azie en het bevalt me goed! Ik schrijf dit vanuit de bus van de River Kwai naar Bangkok, waar ik weer wifi heb.
Maandag 23 juli 2012
Na een vlucht van 14,5 uur via Finland, kwamen we om 7 uur 's ochtends in Bangkok aan. Natuurlijk stonden we in de maandag ochtend spits dus waren we rond 9 uur in 't hotel. Na een snelle douche zijn we in de taxi gesprongen en op naar de gouden berg! Vanaf daar heb je een super mooi uitzicht over de stad. Onderweg zijn overal gouden Buddha beeldjes. Helaas was de berg, zeker in de hitte, behoorlijk hoog. Naast de berg was een hele grote tempel: Wat (=tempel) Saket. Schoenen uit en kijken maar! Er stond een gigantishe staande gouden Buddha. Daarna hebben we nog twee andere tempels bezocht, waar er ook net een seremonie plaats vond. De tempel was vol met zittende boeddhisten die met hun gebedsboekjes aan het meezingen waren met het gezang dat uit allemaal luidsprekers kwam. Heel mooi om eens mee te maken! Zo anders dan onze kerkdiensten.
Daarna zijn we met een tuktuk naar de happy Buddha, de lucky Buddha en een juwelen fabriek gegaan. Daar maakten ze alles met de hand! En perfect gemaakt, bizar gewoon. We hebben nog snel een hapje gegeten en sjaals gekocht en doodmoe weer terug naar het hotel. Daar heb ik nog even met Marc in Tanzania geskypt, hij had tussen de olifanten toevallig ook even wifi.
Dinsdag 24 juli 2012
De wekker stond al fijn om 5 uur! Na het uitgebreide buffet (van de americaanse cereal en toast tot papaya en rijst) werden we opgehaald om naar de river Kwai te gaan. Onderweg nog wat uitstapjes, naar onder andere de beroemde River Kwai Bridge en een museum en begraafplaats voor slachtoffers van de beruchte bouw van de Thailand - Birma spoorlijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Er waren 200.000 Aziatische arbeiders en 60.000 oorlogsgevangenen (Nederlanders, Engelsen, Australiers en Fransen) nodig om in 20 maanden 435 km spoorlijn te bouwen. Er zijn 90.000 aziaten en 20.000 oorlogsgevangenen gestorven tijdens deze bouw. De omstandigheden waarin ze moesten werken waren weerzinwekkend! 16 uur per dag moesten ze werken op alleen een beetje rijst en taaie groente. En dat met de hitte, tropische ziektes, infecties, regen en lijfstraffen en noem maar op. Onmenselijk.
Toen werden we door een ander busje opgehaald. Nadat we een half uur achter in een kleine truck zaten te wiebelen, kwamen we aan in het kamp. Het kamp bestond uit allerlei enorme tenten op palen. Wel met elektriciteit en normale bedden gelukkig. Aan de achterkant was een badkamer die aan de zijkant gewoon open was! Zodat je tussen de fluitende tropische vogels staat te douchen. 's Avonds kregen we heerlijk eten. Wel onhandig dat ik vegetarier ben, vrijwel alles is met kip en varkensvlees. Maar ze maaken steeds speciaal voor mij heerlijke vegetarische gerechten!
Woensdag 24 juli 2012
De volgende dag was ik al om 6 uur wakker. Ik vond 't zonde om door slapen, het regende eindelijk niet meer! Dus ik ging lekker een beetje rondlopen en een boek lezen. Heerlijk om als enige wakker te zijn als je op zo'n bijzondere plek bent. Na het ontbijt gingen we naar de Hellfire Pass. Dat is tegenwoordig een herdenkingsplaats voor de slachtoffers van de bouw van de Thailand-Birma spoorlijn.
Om 11 uur werden we opgehaald voor de volgende bestemming: floating hotel. Vanaf het kamp was het maar 20 minuten varen. Het lag super mooi, allemaal huisjes in de rivier, maar wat een massatoerisme. We kregen een karige lunch en zijn toen naar het Mon dorp gegaan. Het was echt een treurig gezicht. Tussen de bomen waren kleine houten huisjes op palen, vaak zonder muren. De school was een open veldje met alleen een dak en wat tafeltjes, stoeltjes en een school bord. Er waren 3 olifanten vastgeketend aan de grond met stoeltjes er op vastgebonden waar toeristen een tochtje op konden maken. Ze hadden wel een tempel, op een min of meer open plek in het bos, waar inmiddels bomen voor waren gegroeid.
Het hotel zelf was niet veel beter. Er was geen elektriciteit (je pyjama zoeken met een olielampje is knap lastig) en het douchewater kwam gewoon uit de bruine rivier. Een douche zelf was er ook niet, gewoon in de badkamer met een kraan en hopen dat je de wc niet al te zeer onderspettert. Ook ben ik er achter gekomen dat een mug in de klamboe doden in 't donker niet te doen is en onwijs stoffige bedden niet goed zijn voor je gezondheid (keelpijn sinds ik wakker ben). Ook was er een dansvoorstelling met een 'traditionele Thaise dans'.
Vandaag, donderdag 26 juli 2012
Na een karig ontbijtje zijn we gaan zwemmen. Naja, met een reddingsvest aan in de rivier springen, je mee laten voeren door de stroming en op tijd weer op de kant klimmen. De stroming is bizar sterk, zelfs als je uit alle macht tegen de richting in probeert te zwemmen ga je nog de andere kant op. Het is werkelijk de leukste wildwaterbaan die ik ooit heb gezien!
Daarna gingen we op weg naar bangkok, in een bootje in de stromende regen. De tocht duurde echt een uur! Helemaal doorweekt kwamen we bij de lunch aan, die heerlijk was! Ik probeerde droge kleren in m'n doorgelekte koffer te vinden, vrij onmogelijk. Dus met iets dat meer op een pyjama lijkt zit ik nu in de bus naar Bangkok. Onderweg zijn we nog met een oud treintje een uur over de beroemde Thailand-Birma spoorweg gegaan. Het verbaasde me dat we niet zijn neergestort toen iedereen naar rechts hing om het uitzicht te zien/fotograferen.
Inmiddels ben ik in 't hotel in Bangkok en hebben we veruit het beste Thais gegeten tot nu toe! Als je ooit naar Bangkok gaat, raad ik het je zeker aan, restaurant Thanying.
Nu weer vroeg slapen want morgen naar het noorden!
Heel veel liefs,
Gaby
Dit keer een berichtje uit Thailand! Ik ben daar op reis met m'n ouders en broertje. Dit is de eerste keer Azie en het bevalt me goed! Ik schrijf dit vanuit de bus van de River Kwai naar Bangkok, waar ik weer wifi heb.
Maandag 23 juli 2012
Na een vlucht van 14,5 uur via Finland, kwamen we om 7 uur 's ochtends in Bangkok aan. Natuurlijk stonden we in de maandag ochtend spits dus waren we rond 9 uur in 't hotel. Na een snelle douche zijn we in de taxi gesprongen en op naar de gouden berg! Vanaf daar heb je een super mooi uitzicht over de stad. Onderweg zijn overal gouden Buddha beeldjes. Helaas was de berg, zeker in de hitte, behoorlijk hoog. Naast de berg was een hele grote tempel: Wat (=tempel) Saket. Schoenen uit en kijken maar! Er stond een gigantishe staande gouden Buddha. Daarna hebben we nog twee andere tempels bezocht, waar er ook net een seremonie plaats vond. De tempel was vol met zittende boeddhisten die met hun gebedsboekjes aan het meezingen waren met het gezang dat uit allemaal luidsprekers kwam. Heel mooi om eens mee te maken! Zo anders dan onze kerkdiensten.
Daarna zijn we met een tuktuk naar de happy Buddha, de lucky Buddha en een juwelen fabriek gegaan. Daar maakten ze alles met de hand! En perfect gemaakt, bizar gewoon. We hebben nog snel een hapje gegeten en sjaals gekocht en doodmoe weer terug naar het hotel. Daar heb ik nog even met Marc in Tanzania geskypt, hij had tussen de olifanten toevallig ook even wifi.
Dinsdag 24 juli 2012
De wekker stond al fijn om 5 uur! Na het uitgebreide buffet (van de americaanse cereal en toast tot papaya en rijst) werden we opgehaald om naar de river Kwai te gaan. Onderweg nog wat uitstapjes, naar onder andere de beroemde River Kwai Bridge en een museum en begraafplaats voor slachtoffers van de beruchte bouw van de Thailand - Birma spoorlijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Er waren 200.000 Aziatische arbeiders en 60.000 oorlogsgevangenen (Nederlanders, Engelsen, Australiers en Fransen) nodig om in 20 maanden 435 km spoorlijn te bouwen. Er zijn 90.000 aziaten en 20.000 oorlogsgevangenen gestorven tijdens deze bouw. De omstandigheden waarin ze moesten werken waren weerzinwekkend! 16 uur per dag moesten ze werken op alleen een beetje rijst en taaie groente. En dat met de hitte, tropische ziektes, infecties, regen en lijfstraffen en noem maar op. Onmenselijk.
Toen werden we door een ander busje opgehaald. Nadat we een half uur achter in een kleine truck zaten te wiebelen, kwamen we aan in het kamp. Het kamp bestond uit allerlei enorme tenten op palen. Wel met elektriciteit en normale bedden gelukkig. Aan de achterkant was een badkamer die aan de zijkant gewoon open was! Zodat je tussen de fluitende tropische vogels staat te douchen. 's Avonds kregen we heerlijk eten. Wel onhandig dat ik vegetarier ben, vrijwel alles is met kip en varkensvlees. Maar ze maaken steeds speciaal voor mij heerlijke vegetarische gerechten!
Woensdag 24 juli 2012
De volgende dag was ik al om 6 uur wakker. Ik vond 't zonde om door slapen, het regende eindelijk niet meer! Dus ik ging lekker een beetje rondlopen en een boek lezen. Heerlijk om als enige wakker te zijn als je op zo'n bijzondere plek bent. Na het ontbijt gingen we naar de Hellfire Pass. Dat is tegenwoordig een herdenkingsplaats voor de slachtoffers van de bouw van de Thailand-Birma spoorlijn.
Om 11 uur werden we opgehaald voor de volgende bestemming: floating hotel. Vanaf het kamp was het maar 20 minuten varen. Het lag super mooi, allemaal huisjes in de rivier, maar wat een massatoerisme. We kregen een karige lunch en zijn toen naar het Mon dorp gegaan. Het was echt een treurig gezicht. Tussen de bomen waren kleine houten huisjes op palen, vaak zonder muren. De school was een open veldje met alleen een dak en wat tafeltjes, stoeltjes en een school bord. Er waren 3 olifanten vastgeketend aan de grond met stoeltjes er op vastgebonden waar toeristen een tochtje op konden maken. Ze hadden wel een tempel, op een min of meer open plek in het bos, waar inmiddels bomen voor waren gegroeid.
Het hotel zelf was niet veel beter. Er was geen elektriciteit (je pyjama zoeken met een olielampje is knap lastig) en het douchewater kwam gewoon uit de bruine rivier. Een douche zelf was er ook niet, gewoon in de badkamer met een kraan en hopen dat je de wc niet al te zeer onderspettert. Ook ben ik er achter gekomen dat een mug in de klamboe doden in 't donker niet te doen is en onwijs stoffige bedden niet goed zijn voor je gezondheid (keelpijn sinds ik wakker ben). Ook was er een dansvoorstelling met een 'traditionele Thaise dans'.
Vandaag, donderdag 26 juli 2012
Na een karig ontbijtje zijn we gaan zwemmen. Naja, met een reddingsvest aan in de rivier springen, je mee laten voeren door de stroming en op tijd weer op de kant klimmen. De stroming is bizar sterk, zelfs als je uit alle macht tegen de richting in probeert te zwemmen ga je nog de andere kant op. Het is werkelijk de leukste wildwaterbaan die ik ooit heb gezien!
Daarna gingen we op weg naar bangkok, in een bootje in de stromende regen. De tocht duurde echt een uur! Helemaal doorweekt kwamen we bij de lunch aan, die heerlijk was! Ik probeerde droge kleren in m'n doorgelekte koffer te vinden, vrij onmogelijk. Dus met iets dat meer op een pyjama lijkt zit ik nu in de bus naar Bangkok. Onderweg zijn we nog met een oud treintje een uur over de beroemde Thailand-Birma spoorweg gegaan. Het verbaasde me dat we niet zijn neergestort toen iedereen naar rechts hing om het uitzicht te zien/fotograferen.
Inmiddels ben ik in 't hotel in Bangkok en hebben we veruit het beste Thais gegeten tot nu toe! Als je ooit naar Bangkok gaat, raad ik het je zeker aan, restaurant Thanying.
Nu weer vroeg slapen want morgen naar het noorden!
Heel veel liefs,
Gaby
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
